Spis Treści
Sprawa karna – współsprawstwo a pomocnictwo
Współsprawstwo a pomocnictwo. Sprawy karne zawsze są trudne, albowiem dostarczają dużo emocji. Należy w pierwszej kolejności zastanowić się, kiedy mamy do czynienia ze współsprawstwem. Generalnie mówimy o sytuacji, kiedy ktoś wspólnie i w porozumieniu z inną osobą lub osobami dopuszcza się czynu zabronionego. Dlatego też konstrukcja ta pozwala przypisać odpowiedzialność karną każdej osobie za to, co zrobiła.
Sprawa karna – współsprawstwo a pomocnictwo
Przede wszystkim zwróćmy uwagę na porozumienie. Istotne jest, żeby te osoby miały wspólną wizję porozumienia i chęć popełnienia danego przestępstwa. Oczywiście może być to przestępstwo umyślne, jak i nieumyślne. Jednakże warto pamiętać, że każdy ze sprawców odpowiada w granicach własnego zamiaru lub nieumyślności. Oczywiście to zależy od sytuacji i od przestępstwa. Pamiętajmy również, iż sprawca nie podlega karze, jeśli dobrowolnie zapobiegł popełnieniu czynu, wyraził czynny żal i zapobiegł, żeby nie dokonać przestępstwa. To bardzo ważne, albowiem strategia w sprawach karnych jest bardzo istotna.
Rodzaje współsprawstwa
Należy również pamiętać, iż są różne rodzaje współsprawstwa. Mamy sukcesywne właściwe, czyli inaczej mówimy o tym dopełnienie oraz wielosprawstwo, czyli równoległe. W pierwszej sytuacji, czyli jeżeli mówimy o przypadku, kiedy sprawca rozpoczął realizację ustawowych znamion sam, a następnie ktoś do niego dołączył, wówczas mówimy o sprawstwie sukcesywnym. Natomiast o sytuacji dopełnienia mówimy, kiedy nie jest możliwe, aby popełnić samobójstwo w pojedynkę i konieczne jest, aby współpracowali w tym zakresie inni sprawcy. Wobec tego jest to połączenie kilku osób w celu popełnienia określonego przestępstwa.
Art. 18 k.k. § 1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.§
§ 2. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
Pomocnictwo
Zupełnie inaczej kształtuje się sytuacja, kiedy mówimy o pomocnictwie. Należy zauważyć, iż w polskim prawie karnym i prawie wykroczeń jest to jedna z form popełnienia przestępstwa. Przede wszystkim często zastanawiamy się, co to znaczy pomocnictwo? Pomocnictwo w sprawach karnych to najprościej rzecz ujmując pomoc. Zwróćmy uwagę również na artykuł 18 §1 kodeksu karnego i artykuł 13 Kodeksu wykroczeń. Przede wszystkim pomocnictwa można dopuścić się jeszcze przed popełnieniem przestępstwa albo po jego popełnieniu.
§ 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
Pamiętajmy, że zawsze należy ustalić strategię procesową karną i wraz z dobrym obrońcą ustalić, jak dalej postępować w sprawie, albowiem wszystko ma znaczenie. Najczęstsze pytanie, jakie dostaję od moich klientów, brzmi: „jaka jest kara za pomocnictwo?”. Karę za pomocnictwo wymierza się w granicach przewidzianych dla sprawcy, czyli generalnie rzecz ujmując w granicach swojej umyślności.
Przeczytaj więcej:
