Adwokat Art. 207 kk

Adwokat Art. 207 kk. „Pani mecenas, dostałem akt oskarżenia. Co robić dalej?”

Przede wszystkim należy zająć stanowisko w sprawie – na piśmie. Należy wnieść do Sądu odpowiedź na akt oskarżenia.

Adwokat Art. 207  kk

Odpowiedź na akt oskarżenia

wraz z wnioskiem o umorzenie

oraz wniosek dowodowy obrońcy oskarżonego

W imieniu oskarżonego, upoważnienie w załączeniu na podstawie art 338 § 1 i 2 kpk, składam odpowiedź na akt oskarżenia.

Na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk w zw. z art. 339 § 3 pkt 2 kpk wnoszę o umorzenie postępowania przeciwko _________________ z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia.

W przypadku nie uwzględnienia powyższego wniosku o umorzenie postępowania, na podstawie art. 167 kpk wnoszę  o przeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci:

1. Badania  wariografem – na okoliczność ustalenia okoliczności popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu objętego aktem oskarżenia i wyeliminowania sprzeczności w zeznaniach pokrzywdzonej i oskarżonego.
2. Opinii sądowo-psychiatrycznej – na okoliczność stanu zdrowia pokrzywdzonej, zachowywania się pokrzywdzonej wobec oskarżonego, choroby pokrzywdzonej, wiarygodności zeznań;
3. Zobowiązanie pokrzywdzonej do dostarczenia dokumentacji medycznej z leczenia psychiatrycznego które przechodziła, jeżeli takowe są.
4. Przesłuchanie świadków: _______
5. Zobowiązanie pokrzywdzonej do dostarczeniu wyciągów ze wszystkich kont bankowych za okres od ____.
6. Zobowiązanie pokrzywdzonej do wskazania osoby – danych personalnych ___.

Adwokat Art. 207 § 1 kk

UZASADNIENIE

W związku z upoważnieniem mnie w sprawie na etapie sądowej, pełnomocnictwo z dnia 31 października 2019. r., na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk w zw. z art. 339 § 3 pkt 2 kpk wnoszę o umorzenie postępowania przeciwko __________________ z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia.

W niniejszej sprawie brak jakichkolwiek dowodów na sprawstwo i winę oskarżonego, a postanowione zarzuty opiera się na zeznaniach pokrzywdzonej, niepoparte żadnym dowodem obciążającym oskarżonego. 

Wobec powyższego wnoszę o umorzenie postępowania z przyczyn wskazanej w petitum.

W przypadku nie uwzględnienia niniejszego wniosku wnoszę o przeprowadzenie postępowania dowodowego.

W postępowaniu przygotowawczym doszło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę aktu oskarżenia, które miało wpływ na jego treść, a w szczególności błędne przyjęcie, iż dochodziło do psychicznego i fizycznego znęcania się oskarżonego nad pokrzywdzoną, w sytuacji gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na takie ustalenia, albowiem jedynym dowodem w niniejszej sprawie są w zasadzie zeznania samej pokrzywdzonej.

Jak napisać odpowiedź na akt oskarżenia?

Dodatkowo, w ocenie obrońcy oskarżonego brak jest również podstaw do stwierdzenia, iż miało miejsce zmuszenie do obcowania płciowego i doprowadzenia groźbą bezprawną do obcowania płciowego, co stanowi przestępstwo z art. 197 § 1 KK.

Z treści aktu oskarżenia nie sposób się zgodzić, albowiem zachowanie, którego dopuścił się oskarżony, nie wyczerpuje żadnych znamion czynów zabronionych, a w szczególności oskarżony swoim zachowaniem nie wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 207 § 1 kk. w zbiegu z art. 197§ 1 kk.

________________[należy rozwinąć]

Nadto, budzi wątpliwość w niniejszej sprawie fakt, iż pokrzywdzona nigdy nie była uzależniona finansowo ani emocjonalnie od oskarżonego.

________________[należy rozwinąć]

W jaki sposób ustanowić swojego obrońcę?

Adwokat Art. 207 § 1 kk

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 § 2  kpk „Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.” Gdyby prokurator dokonał swobodnej, a nie dowolnej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w aktach niniejszego postępowania doszedłby do wniosku, że istnieją dwie wersje zdarzenia ( tj. znęcanie się oskarżonego nad pokrzywdzoną, albo sytuacja, w której to pokrzywdzona znęca się nad oskarżonym).

Zgodnie z którym to przepisem do przyjęcia bytu przestępstwa z art. 207 § 1 kk konieczne jest wykazanie, iż sprawca znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą, małoletnim, osobą nieporadną lub osobą pozostającą w stosunku zależności ze sprawcą. Pewne jest to, że za „znęcanie się” nie można uznać zachowania się sprawcy, które nie powoduje u ofiary „poważnego bólu fizycznego lub cierpienia moralnego”, ani sytuacji, gdy między osobą oskarżoną a pokrzywdzoną dochodzi do wzajemnego „znęcania się”, a z taką sytuacją mamy bez wątpienia do czynienia w niniejszej sprawie.

Oskarżony nigdy nie znęcał się nad pokrzywdzoną.

Więcej:

Adwokat do sprawy karnej – art. 207 § 1 k.k. 

Uniewinnienie Sprawa Karna Adwokat radzi

Czym jest znęcanie?

Pewne jest to, że za „znęcanie się” nie można uznać sytuacji, gdy między osobą oskarżoną a pokrzywdzoną dochodzi do wzajemnego „znęcania się”, a z taką sytuacją mamy bez wątpienia do czynienia w niniejszej sprawie. 

W zakresie czynu z art. 197 § 1 KK pragnę zauważyć, iż  jest przestępstwem umyślnym. Pokrzywdzona nie stawiała oporu. Oskarżony nawet nie pamięta sytuacji, kiedy mogło do tego dojść. Zdarzały się sytuację w trakcie ich związku ze w nocy budzili się i współżyli fizycznie było to dla nich normalne. Należy zauważyć, iż opór ofiary musi być rzeczywisty i wyraźny, chyba że został wyłączony środkami fizycznymi lub zastraszeniem (przymus psychiczny). Dla przyjęcia rzeczywistego oporu wystarczy jego jednoznaczne wyrażenie np. płaczem, krzykiem, wzywaniem pomocy (zob. wyrok SN z dnia 26 lipca 2001 r., V KKN 95/99, LEX nr 51671). Na gruncie art. 197 k.k. chodzi zatem o bezpośrednie użycie siły fizycznej w celu uniemożliwienia oporu ofiary lub przełamania jej oporu.

Przenosząc niniejsze rozważania prawne na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że stan faktyczny uniemożliwia przypisanie oskarżonemu popełnienia czynu z art. 207 § 1 KK w zbiegu z art. 197§ 1 kk.

 

Przeczytaj więcej:

Akt oskarżenia. Co zrobić?