Spis Treści
Zatrzymanie – co robić?
Zatrzymanie – co robić? Jeżeli ktoś został zatrzymany, należy koniecznie złożyć zażalenie na zatrzymanie!
Koniecznie!
Jeżeli nie wiesz jak, zwróć się o pomoc! To bardzo ważne, jeśli chcesz osiągnąć sukces.
Już pisałam o tym, co zrobić: Zażalenie na zatrzymanie. Jak żalić?
A jak uzasadnić zażalenie?
Uzasadnienie zażalenia
Co napisać
Postanowieniem z dnia _________ Sąd Okręgowy w ______ przedłużył stosowanie wobec podejrzanego _________ środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania. Sąd wskazał, iż w jego ocenie wobec podejrzanego w występują przesłanki stosowania tego środka w postaci:
– dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez podejrzanego zarzucanych mu czynów,
– surowości grożącej podejrzanemu kary.
Zatrzymanie – co robić?
Aby doszło do zatrzymania, koniecznie musi być duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa.
Bardzo duże.
W orzecznictwie sądów polskich przyjmuje się, że przy ustalaniu „dużego prawdopodobieństwa” popełnienia przestępstwa w rozumieniu art. 249 § 1 k.p.k. prowadzący postępowanie musi dysponować takimi dowodami, które stwarzają stan uprawdopodobnienia zbliżony do pewności (zob. post. SA w Warszawie z 11.8.2009 r., II AKz 1006/09, OSA 2012, Nr 1, poz. 2; wyr. SA w Warszawie z 1.6.2009 r., II AKa 98/09, OSA 2012, Nr 2, poz. 9).
Zgodnie z przesłankami określonym w art. 258 § 1 pkt 2 KPK tymczasowe aresztowanie można stosować, jeżeli zachodzi:
- uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne.
Nadto, w myśl art. 249 § 1 KPK środki zapobiegawcze można stosować wyłącznie w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania.
Ustawodawca nie bez przyczyny wskazał na konieczność istnienia „uzasadnionej obawy” utrudniania przez podejrzanego postępowania karnego, aby zastosować wobec niego środek zapobiegawczy o charakterze izolacyjnym.
Obawa – koniecznie musi być realna!
Należy mieć na względzie, że Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 10 czerwca 2008 r. (sygn. akt WZ 44/08, LEX nr 549370) wskazał wyraźnie, iż obawa matactwa musi być realna, a przez to wynikać z określonych działań podejrzanego ukierunkowanych na utrudnianie postępowania przygotowawczego. Przekładając powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie nie zachodzi „uzasadniona obawa”, by móc zastosować wobec podejrzanego środek zapobiegawczy o charakterze izolacyjnym.
Surowość kary
Odnosząc się do surowości grożącej podejrzanemu kary, zauważyć należy, iż przesłanka z art. 258 § 2 k.p.k. nie może być automatycznie powoływana w sytuacji, gdy podejrzanemu postawiono zarzut popełnienia trzech przestępstw z art. 281 k.k. zagrożonych karą pozbawienia wolności do 15 lat. Każdorazowo, rolą sądu jest ustalenie, czy wymierzenie tak wysokiej kary, jest w okolicznościach danej sprawy realne.
Postawa podejrzanego, jak i etap postępowania przygotowawczego pozwalają na przyjęcie, iż w pełni wystarczające jest zastosowanie innych środków zapobiegawczych o charakterze wolnościowym. Zastosowanie środków zapobiegawczych o charakterze wolnościowym w pełni byłoby wystarczające i z pewnością nie doszłoby do nieprawidłowości w toku postępowania przygotowawczego.
Ponadto, powyższemu postanowieniu zarzucam obrazę przepisu postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 259 § 1 pkt 2 KPK poprzez wydanie postanowienia o zastosowaniu wobec podejrzanego środka zapobiegawczego w postaci przedłużenia tymczasowego aresztowania podczas gdy rozłąka z bliskimi pociąga wyjątkowo ciężkie skutki dla podejrzanego.
Tu opisz swoją sytuację (dzieci, żona).
Podejrzany wraz z żoną wychowywał troje małoletnich dzieci. Nadto podejrzany opiekuję się swoją matką, która jest chora oraz w złym stanie psychicznym.
Podejrzany nie ma kontaktu z bliskimi.
W myśl art. 47 Konstytucji RP każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Więzi rodzinne są najważniejszą wartością człowieka.
Przeczytaj więcej:
